نور حق

به چشم يقين در حق نگريستم . بعد از آنکه مرا از همه موجودات به درجه استغنا رسانيد و به نور خود منور گردانيد و عجايب اسرار بر من آشکارا کرد ، و عظمت هويت خويش بر من پيدا آورد . من از حق بر خود نگرستم و در اسرار و صفات خويش تامل کردم . نور من در جنب نور حق ظلمت بود ، عظمت من در جنب عظمت حق عين حقارت گشت ، عزت من در جنب عزت حق عين پندار شد . آنجا همه صفا بود و اينجا همه کدورت . باز چون نگاه کردم ، بود خود به نور او ديدم ، عزت خود از عظمت و عزت او دانستم . هرچه کردم به قدرت او توانستم کرد . ديده قالبم هرچه يافت از او يافت . به چشم انصاف و حقيقت نظر کردم همه پرستش خود از حق بود ، نه از من .