حق تعالى

چارق و پاتا به لايق مر تو را است

آفتابى را چنين ها كى روا است

دوستى بيخرد خود دشمنى است

حق تعالى از چنين خدمت غنى است

با كه مى گويى تو اين با عم و خال

جسم و حاجت در صفات ذوالجلال

شير او نوشد كه در نشو و نماست

چارق او پوشد كه او محتاج پاست

گر تو مردى را بخوانى فاطمه

گر چه يك جنسند مرد و زن همه

قصد خون تو كند تا ممكن است

گر چه خوش خوى و حليم و ساكن است

فاطمه مدح است در حق زنان

مرد را گويى بود زخم سنان

دست و پا در حق ما استايش است

در حق پاكى حق آلايش است

لم يلد لم يولد او را لايق است

والد و مولود را او خالق است

هر چه جسم آمد ولادت وصف اوست

هر چه مولود است او زين سوى جو است