عالم

ای کوی تو برتر از مکانها

وی گم شده در رهت نشانها

سرگشته به بر و بحر گردند

اندر طلب تو کاروانها

ای غرقه بحر بی نشانی

وی گمره وادی نشانها

هر غمزده ای است از تو محزون

وز توست نشان شادمانها

از توست زمین فتاده بیخود

وز شوق تو شور آسمانها

راهی به تو نیست جز ره عشق

خاصان کردند امتحانها

در عالم, عشق سیر کردیم

دیدیم یکان یکان نشانها

دل بر سر دل فتاده مدهوش

تن بر سر تن سپرده جانها

نزد دلدار رفته دلها

سوی جانان روان روانها

جانها همه پا کشیده از تن

دلها همه کنده دل زجانها