نوحه ای در لاله زار

پایمردی رهگذارم

چون خروشان سرو ساران

در پی خون فشانم

شوخ چشمی در پی آن

زخم چونان خون ریزان

بر فروغ پای کوبان

می شکافد در نیستان

همچو رعدی غرش آن

همچو گویی دادورزان

همچو سویی سوز و آتش

آتش جان آتش خون

رهگذارم می گدازم

همچو شمعی در مزاری

همچو نوحی در غروبی

شاخ وبرگی ریزش آن

کودکی چون ماه و نوری

نور حق و نور ساعی

چون نی ونای تارو کوپال

زار وگریان خون فشانی

دارو سرما سوزو گرما

مشک و آهی خشک و تاری

غرش رعد غرش لعل

گرزو میل و تخت و نیل و رود و دریا

سخت و تازی غرش ابر نارو آتش غرش دهر

روزگاری راز و رمزی

بر خروشد می شکوفد شاخ و سریا

بررخ چین بر ره سین

قیل وقال و قول وقایل

زرو زور و شورو ظاهر

«فائق»«زهراحق بین»